Doğum destekçisi babalar olabilir mi?
Aslında sırada başka bir hikaye vardı ancak ben hala etkisinden kurtulamadığım muhteşem bir hikayeyi ileride hatırlayabilmek üzere ki duyguları her bir hücreme yazıldı ne mümkün unutmak , gözümden uyku düşse bile doğru kelimeleri bulmak arzusundayım. Bugün gördüğüm bir doğal doğumdu. Doğal olması suni sancı ya da epidural almamak ile değil...
1 sene sonra
Yine bugün 10 Nisan.. İlk bebeğim, ilk heyecanım, ellerim titreyerek biraz da korkarak ilk doğumunu belgelediğim melek Doruk’tan beri tam bir sene geçti. İlk bebeğim bugün 1 yaşında :=) Ne büyük mutluluk. Bugüne kadar 30’a yakın, ailenin heyecanına, annenin kalp atışına, babanın endişesine, meleğin ilk ağlamasına şahit oldum. Aşağıdakiler benim...
Ela Bebek
Ela bebeği sanırım bu işe başladığımdan beri en uzun süre beklediğim bebek olarak not almalıyım. Sevgili Nilüfer beni arayıp, doğumun başladığını söyleyip geç kalmadıysa ve müsaitsem fotoğraflarını çekmemi istedi. Benim iki ayağım bir pabuca girdi tabii.. Beklediğim normal doğumlara bakılırsa yetişememe ihtimalim var.. Tamam dedim, dedim demesine ancak her ocak...
Aynalar ve ben
Aynalara bakmayı pek sevmem ya da belki eskiden severdim, eskiden fotoğrafımın çekilmesini de severdim şimdiler de pek rahat değilim bu konuda. Ancak her doğuma girişimde mutlaka yaptığım bir şey var: Son halimle aynada kendimi görüntülemek. Neden doğum fotoğrafları çekmekten keyif alıyorum ?Öncelikle her seferinde oğlumun ilk sesini duyuyorum.Sonra ise doktorculuk...
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.