Biraz önce google amcaya bir şeyler danışıyordum ki birden karşıma çıkan link karşısında dondum kaldım aslında heyecanlandım diyelim.
3,5 sene önce ortada bu kadar doğum fotoğrafçısı yokken bir iki tanesi ile görüşmüş, birini doğumda görmek istemediğimi fark etmiş güzel enerji alamamış, bir diğerini pahalı bulmuş olarak eşimin eline makinayı tutuşturdum. Bu arada benim ilk eğitmenlerimden olan ve sevgili arkadaşım Yıldırım “ben çekerim doğumu” demişti ama ben arkadaşımı doğumda görmekten ne derece rahat hissedeceğimi bilememiştim. Zaten doğumun da zamanı belli olamayınca doğumdan sonra odaya gelmişti. Aslında ilk erkek doğum fotoğrafçısı diyebilirim kendisine ama ameliyathane girmemiş olanı 🙂
Eşimin doğuma girip doğum fotoğraflarımı çekmiş olmasının ne büyük bir zorluk olduğunu girdiğim ilk doğumda fark ettim. 2 ay süreyle fotoğraflara bakmamayı tercih etti. Hem benimle hem bebeğimizle hem de fotoğraflar ile ilgilenmek ilk kez baba olan biri için oldukça zor olmuştu. Bundan sebep tavsiye ederim ki lütfen eşiniz fotoğraf çekmesin olayın büyüsünü yaşasın.
Ancak gelin görün ki daha ben kendisi gibi bir doğum anı fotoğraf çekemedim! 🙂 |bu bir tanesi daha neler vardı| ya da kargaya yavrusu kuzgun mu görünüyor ne ..bir sebebi de babanın oturduğu yerin konumu; bir fotoğrafçı olarak o sandalyede oturamıyorsunuz 🙂
İnsan unutuyor ya.. fotoğrafları görünce çok heyecanlandım: unutmuyormuş !
Hep çektiğim doğumları yayınlıyorum ya.. işte bunlar da benimkiler.. bir kısmı 🙂
Comments(5)
damlaozcan says:
19 Ağustos 2010 at 22:59Ayça’cım eşin yine de çok güzel anları yakalamış. Çok güzelsiniz 🙂
sümeyye says:
19 Ağustos 2010 at 23:01çok güzel..senin doğum anının bir de videosunu izlemiştim ben de bu postla onu anımsadım..
iyi ki doğurmuşsun
iyi ki doğmuş Erin!
admin says:
19 Ağustos 2010 at 23:06Damlacım odadakileri Alpay çekmedi o sadece ameliyathane çekti ve bence süperler 🙂
Sümeyye evet bir ara videosunu koymuştum sonra aldığım harika !! mailler sonucu video koymayı kaldırdım:)
Ozgur says:
20 Ağustos 2010 at 16:09Benim de doğuma çok yakın zamanlara kadar düşüncem fotograf makinemle birlikte girmekti ameliyathaneye. Sonra fotoğrafçı bir arkadaşımdan rica ettim zamanı geldiğinde doğuma girmesini ki doğum fotoğrafçısı değildi de. Kabul de etti. Ama blogumu takip eden bir doğum fotoğrafçısı blogumu beğenip doğuma girip bizim için fotoğraf çekmeyi önerdiğinde (Baş harfi Alev) kabul ettik (ve diğer arkadaşı sattık)
Doğum esnasında ise iyi ki kendim çekmeye çalışmamışım dedim. Deniz uyanıktı ve elini tutuyordum, yanı sıra bir ara heyecandan nefes almayı unuttuğum düşünülürse (ciddiyim) deklanşöre nasıl basardım ki? Üstelik birçok kare, birçok an, birçok açı bana kalırsa tecrübeyle yakalanıyor… Çok sayıda doğuma girmiş olmak lazım bence… Hem rahat olmak, o andan soyutlanmak hem de “yakalamak” için….
Dolayısıyla bu karelere eline sağlık demek lazım… Yine de “dont try this at home” Ayça’nın dediği gibi, siz o anı yakalayın, fotoğrafçı kareleri…
Ayça Oğuş says:
20 Ağustos 2010 at 16:28Evet Özgür bir doğum daha yaparsam bunu Alpay çekmeyecek .. ama bir sorun hangi arkadaşımın çekmesini isteyeceğim :))
Ve sanırım bir baba olarak sen de bunları yapınca bizim babayı bir kere daha alnından öpmeliyim ki ilk girdiğim doğumda eve gelip bu işi yapmıştım: alnından öpmüştüm 🙂